ایده ایجاد سیلیکونیکس با محوریت تولید غیر انبوه و سفارشی قطعات کامپیوترهای قدیمی پا به عرصه وجود گذاشت. این ایده زمانی شکل عمومی به خود گرفت که محدودیت و مشکلات خرید قطعات کامپیوتری از این دست، از خارج از کشور ملموس تر از گذشته شد. بدین شکل ایده تولید قطعات برای ایجاد سهولت دسترسی کاربران ایرانی به این مجموعه از قطعات پیگیری و اجرایی شد.
نام سیلیکونیکس اولین بار در سال ۱۳۷۷ برای فروشگاه قطعات و خدمات کامپیوتر در پاساژ سهیل سعادت آباد مطرح و به شرکا پیشنهاد گردید که بخاطر غریب بودن این اسم در اذهان عموم مورد قبول واقع نشد (نام مرکز کامپیوتر علامه مورد تصویب قرار گرفت) و همچنان به عنوان اسم آیکانیک در بایگانی ذهن پدید آورنده آن ضبط شد تا زمانی که نیاز به اسمی برای فعالیتهای تولید قطعات کامپیوترهای قدیمی احساس شد.
معنی سیلیکونیکس پر واضح است که پایه و اساس پیدایش نیمه هادی ها و به تبع آن کامپیوترها، مدیون عناصری همچون سیلیکون و ژرمانیوم بوده. اشاره به نام عنصر سیلیکون در انتخاب اسم میتوانست اشاره مستقیمی به علم الکترونیک و زیر مجموعه آن یعنی علم کامپیوتر داشته باشد. همانگونه که قلب الکترونیک دنیا به سیلیکون ولی مشهور است سیلیکونیکس هم میتوانست تداعی کننده این رشته از علم در اذهان مخاطبین باشد. این چنین بود که سیلیکونیکس پدیدار شد.